Tijdens het programma Down The Road maken jongeren met het Downsyndroom een uitdagende reis. Op deze manier proberen zij hun grenzen te verleggen. De jongeren met het Downsyndroom in deze programma’s zijn over het algemeen goed verstaanbaar, slim en verbaal vaardig. Maar volgens Lars levert dit een misleidend beeld op. Er zijn namelijk genoeg jongeren, volwassenen en ouderen met het Syndroom van Down die niet verstaanbaar zijn, niet voor zichzelf kunnen zorgen of die grote gedragsproblemen hebben. Zo ontstaat er volgens Lars een verkeerd beeld van mensen met Down, zo legt hij op Twitter uit.
1. Lars kaart door middel van deze tweet zijn frustratie aan.
Ik heb steeds meer moeite met de wijze waarop mensen met het syndroom van Down worden geëxploiteerd voor commercieel amusement. Tv-programma’s schetsen een volstrekt verkeerd beeld van Down en etaleren mensen met een beperking als een bezienswaardigheid.
Persoonlijk draadje: 🧵
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
2. Gelukkig wordt er vandaag de dag al heel anders gekeken naar het Downsyndroom dan voorheen.
1/ Vooraf: als broer van Jesper (37), de liefste broer van de wereld, ben ik blij dat we anno 2022 gelukkig anders denken over Down dan enkele decennia geleden. Dat betekent echter niet dat we het syndroom moeten prijzen als iets fantastisch, zoals bijv. Gordon doorlopend doet. pic.twitter.com/NK5m7E552H
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
3. Hoewel het fijn is dat er dankzij deze programma’s meer aandacht is voor mensen met Down, ontstaat er wel scheefgroei.
2/ Tv-programma’s als #DownTheRoad werken enkel met mensen die verstaanbaar spreken, slim zijn en verbaal vaardig. Dat is zo’n 1%.
Soms denk ik: knap dat ze toch weer een nieuw gezicht hebben gevonden. Want ik dacht dat iedereen in deze groep inmiddels toch wel op tv is geweest.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
3/ Daarmee schetsen dit soort programma’s een volstrekt misleidend beeld van het syndroom van Down. Je ziet geen mensen die niet kunnen praten, niet zindelijk zijn, grote gedragsproblemen hebben of bleven hangen op het denkniveau van iemand van twee.
Maar óók dat is Down.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
4. Deze vader wil er niet aan voorbijgaan dat deze programma’s de negatieve aspecten niet vergeten, terwijl ze wel een mooi beeld geven.
Als vader van een dochter met Down sta ik hier wel een beetje dubbel in. Zeker de programma’s van @barryatsma en Dieter Coppens gaven mijns inziens een mooi beeld waarin zowel de positieve als ook de negatieve aspecten aandacht kregen.
— Geert van den Heuvel (@Gmheuvel) December 11, 2022
5. Je hebt pas een goed beeld van wat het Downsyndroom inhoudt als je weet hoe het er bij de overige 99% aan toegaat.
4/ Bij #Op1 noemde Gordon mensen met Down een ‘vergeten groep’. Maar ik denk niet dat er ooit een groep was van zo’n 13.000 mensen waarover zoveel series (en zelfs een soap bij #dwdd) werden gemaakt. En steeds die 1%.
De overige 99% met Down: dát is de werkelijke vergeten groep.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
5/ Er komt een moment dat je je moet afvragen of de schade van het stereotype niet groter is dan het positieve van de aandacht.
Deze programma’s versterken een volstrekt verkeerd beeld van Down en hoe meer vergelijkbare programma’s er blijven komen, hoe groter de misleiding.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
6. Stephanie weet in haar column op een duidelijke manier te vertellen dat ieder persoon met het Downsyndroom anders is.
6/ Columnist Stephanie van Witzenburg verwoordt dit uiterst raak in Down+Up, het magazine van stichting @downsyndroom. Ze benoemt ook de gevolgen van dit onjuiste beeld voor familie en omgeving.
Een goede bron voor iedereen die meer wil weten:https://t.co/yZWLzCBliN pic.twitter.com/TYVDj46Cgh
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
7. Lars drukt ons hier met de neus op de feiten.
7/ Hoewel je moet uitkijken met generalisaties (veel respect voor hoe @barryatsma en Dieter Coppens hun programma’s maken), krijg ik een uiterst ongemakkelijk gevoel bij de overkill van tv-amusement dat mensen met Down etaleert als een bezienswaardigheid.
Het is pijnlijk.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
8/ Want waarom zijn er zoveel programma’s specifiek over Down en bijv. geen vergelijkbare programma’s over (andere) zwakbegaafden?
Is dat misschien omdat die niet zo lief, schattig en aaibaar zijn? Is het omdat je dan als kijker minder makkelijk kunt lachen om hun beperkingen?
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
8. De erkenning is uiteindelijk het belangrijkste.
Helemaal eens Lars! Ook de @VGNbranche (waar ik voorzitter van ben) probeert dit telkens aan te kaarten. Inclusie houdt ook in dat ook de mensen die hoekiger, minder ‘netjes’, niet verstaanbaar etc er bij horen en zichtbaar mogen zijn, en erkend worden.
— Boris van der Ham (@Borisham) December 11, 2022
9. Deze programma’s zorgen ervoor dat Downsyndroom alleen maar leuk en lachen lijkt, terwijl dat geen goede weergave is van de realiteit.
9/ Het punt is: beperkingen zijn niet leuk. En al helemaal niet grappig.
Maar dat je als kijker makkelijker kunt lachen om een beperking van zo’n vrolijkerd met Down, lijkt me een verdomd slechte reden om kwetsbare mensen met deze beperking dan maar tot amusement te verheffen.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
10. Dat enkel jongeren in dit soort programma’s worden uitgelicht zorgt ook voor een incompleet beeld van de beperking.
10/ Merk ook op hoe dit soort programma’s eigenlijk alleen jonge mensen laten zien. Zoals de moeder van een inmiddels overleden zoon met Down zei: als mensen met Down wat ouder worden, gaat het schattigheidsgehalte weg. En dan zijn ze ineens niet meer interessant voor televisie.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
11. Terwijl dat niet zou mogen.
Helemaal eens met deze draad!
Mijn broer is nu 58, minder mobiel, moet nieuwe heup en dat is andere koek!En hij is voor mij ook de liefste! pic.twitter.com/gl6ttUcuDC— carrie grootaers (@grootaers1) December 11, 2022
12. Velen sluiten zich aan bij de frustratie rondom de onrealistische beeldvorming van mensen met het Downsyndroom.
Helemaal mee eens! Als arts VG zie ik heel veel mensen met Down. En de mensen met Down die ik zie, zie ik nou nooit op tv. En dat heeft een reden zoals je helder toelicht. Ik erger me ook al heel lang aan de eenzijdige beeldvorming die niet realistisch is.
— Dokter ILSE (@ilsezaalavg) December 11, 2022
Jaren gewerkt in de gehandicaptenzorg en ik ben het helemaal met je eens. Vreselijk die programma’s, ze schetsen een beeld dat gewoon niet klopt. Daarnaast hebben productie in sommige gevallen ook schijt aan de begeleiding van hun hoofdpersonen. Gevolg: toegenomen agressie.
— #244 C’s list Hanneke 💉T. 💉Toverheks💙💛 (@HToverheks) December 11, 2022
13. Voor alle geïnteresseerden: Lars duikt in zijn podcast ‘De Communicados’ nog iets dieper in dit onderwerp.
13/ Tot slot: ik vind dit een lastig onderwerp. Natuurlijk omdat het persoonlijk is, maar ook omdat je al snel een negatief beeld neerzet van Down. Dat wil ik niet. Ik ben wel voor een meer realistisch beeld en voor discussie over de wenselijkheid van dit soort tv-programma’s.
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
14/ Voor wie het onderwerp interessant vindt: @VictorVlam en ik hadden in @decommunicados een uitgebreider gesprek over de (on)wenselijkheid van huidige tv-programma’s rondom mensen met het syndroom van Down.
Vanaf 7m44:https://t.co/h9UukDo0Skhttps://t.co/zUGGqiB3rD
— Lars Duursma (@LarsDuursma) December 11, 2022
Ben jij op zoek naar een toffe stage als project manager, designer of redacteur? Dan hebben we goed nieuws voor je! Vanaf begin 2023 zoeken wij namelijk nog stagiairs. Check onze stagevacatures op The Best Social Jobs.