Jolande ter Avest is advocate en komt tijdens haar werk regelmatig in contact met kwetsbare jongeren. Eén van die jongeren is S. In een bericht op LinkedIn deelt Jolande hoe ze S. heeft leren kennen. Na uithuisplaatsingen, huiselijk geweld en loverboys, zag S. geen andere optie meer dan een einde aan het leven te maken. Deze gebeurtenis maakt diepe indruk op Jolande en dat is dan ook de reden dat ze nu aan de bel trekt. Jongeren die zo hard moeten knokken in het leven hebben alle handvatten nodig die ze maar kunnen krijgen. S. werd al snel ‘afgeschilderd’ als ‘niks meer aan te doen’ en daar moet verandering in komen, stelt Jolande.
– TRIGGER WARNING: deze post bevat inhoud over zelfmoord. Klik het vooral weg als jij je daar prettiger bij voelt –
1. Jolande begint haar bericht op LinkedIn met alle vragen die ze heeft na deze verschrikkelijke gebeurtenis.
2. Ze vertelt hoe ze het meisje heeft leren kennen en wat S. allemaal heeft moeten doorstaan.
3. Hulpverleners leken hun ‘handen niet aan S. te willen branden’, waardoor de nodige hulp uitbleef.
4. S. verdient het niet om maar een ‘statistiek’ te zijn, want ook zij had gehoord moeten worden.
5. Jolande deelt dat het haar verdriet doet dat er niemand is geweest die haar heeft kunnen helpen. Ze vindt dat daar direct verandering in moet komen, omdat dit soort gebeurtenissen wellicht voorkomen kunnen worden.
6. Veel lezers zijn stil van dit aangrijpende verhaal.
7. Beppie legt de vinger op de zere plek en benadrukt hoe hard het nodig is dat hier verandering in komt.
8. Gelukkig delen mensen ook wat positievere verhalen over ‘hoe het ook kan’. Maar ook zij delen het idee dat er nog veel stappen gemaakt moeten worden.
9. Patricia stelt de vraag wat anderen kunnen doen op dit soort jongeren te helpen. Door aandacht te geven en te luisteren kan iedereen wellicht een verschil maken.
Praten over zelfmoordgedachten?
Dan kun je anoniem contact opnemen met Stichting 113 via 0800-0113 (gratis) of chat op 113.nl.
