Je zou denken dat homoseksualiteit tegenwoordig enorm geaccepteerd is in een land als Nederland of België. Toch horen we helaas nog vaak genoeg verhalen, waaruit blijkt dat dat niet altijd de realiteit is. Zo deelt Karel uit Vlaanderen een pijnlijk draadje over de dingen die hij heeft meegemaakt sinds hij uit de kast is gekomen. En dan kun je wel stellen dat homoseksualiteit nog lang niet volledig geaccepteerd is.
1. Karel deelt dit persoonlijke draadje op Twitter.
2. Het begon toen hij uit de kast kwam.
Ik was 16 toen ik enorm impulsief uit de kast kwam. Niemand had het verwacht en ik kwam tussen december en januari geleidelijk aan volledig uit de kast. Mijn grootste angst was dat ik niet meer Karel ging zijn, maar enkel nog “die homo”.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
3. In eerste instantie leek hij geaccepteerd te worden, maar toch werd Karel sindsdien anders behandeld.
En dat kwam uit. Mijn vader geloofde me eerst niet, wat pijn deed, maar accepteerde het al snel. Op school accepteerde iedereen het, maar ik werd al heel snel anders behandeld. Maandenlang ging zowat elk gesprek met me over het feit dat ik gay ben.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
4. Zo werden er ‘grapjes’ gemaakt.
Ik startte dat nooit, maar toch kwam het altijd daar op neer. Ik werd “de homo”. En al snel kwamen de grappen. Grappen zijn ok, maar het werd enorm veel. Een constante barage van “haha, homo”. Ik werd gealieneerd van de meeste van mijn vrienden en leek geen persoon meer te zijn
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
5. En er werden de naarste dingen gezegd op school.
Ik was enkel nog gay. Andere mensen op mijn school zeiden doodleuk dat alle homos dood moesten in bijzijn van mij en mijn vrienden. Niemand ging ertegen in. De grappen werden steeds gemener. Mensen tonen hun gat en vragen of ik hen zou doen, maar als ik als grap meedoe en ja zeg
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
6. Dat heeft er voor gezorgd dat Karel ongelukkiger was dan ooit.
Word ik schuin bekeken voor weken. Door constante dehumanisatie viel ik in een enorme put. Ik fietste bijna dagelijks wenend naar huis. Na enkele maanden was het enige waar ik nog aan kon denken zelfmoord. Ik probeerde dit te uiten aan naasten en werd zowat weggelachen.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
7. Toch is hij sterk genoeg om hier bovenop te komen.
Nu, hierna werd het beter. Ik leerde meer voor me opkomen. De “jullie moeten allemaal dood” bedreigingen raakten me niet meer. Soms dachten mensen nog steeds dat het maar een fase was. Whatever, who gives a shit.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
8. Maar deze emoties kun je niet vermijden.
De laatste jaren ben ik het echter weer meer gaan voelen. “Het is ok dat je gay bent, zolang je maar niet te vrouwelijk bent”, een enorm gevoel van onveiligheid wanneer je met een andere man hand in hand loopt. Mensen die pijpgebaren naar je doen wanneer ze je zien.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
9. Sommige mensen hebben niet eens door hoe erg ze iemand kunnen kwetsen.
Mijn eigen baas riep voor een hele winkel dat ik “zo’n choco was, ofwa?” En stelde erna urenlang allerlei zeer indringende vragen, zelf wanneer ik hem vroeg te stoppen. Erna vertelde hij een anecdote over hoe hij vroeger eens een homo uit zen klas weggepest heeft.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
10. En dat is angstaanjagend.
Toen ik een kus gaf wanneer een date van me op de trein ging stappen, keken een groep mannen enorm boos naar me. Toen ik wegwandelde achtervolgden ze me. Ik ben een hoek omgeslaan en weggelopen.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
11. Ook is hij niet de enige die dit ervaart.
Vrienden hebben het erger. Werden uitgelachen door hen familie wanneer ze probeerden uit de kast te komen. Wouden naar een psycholoog, maar mochten niet. Ik beschouw mezelf gelukkig dat ik groot en mannelijk ben, want hierdoor vallen weinig mensen me lastig.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
12. Met zijn verhaal wil hij graag duidelijk maken dat Vlaanderen niet altijd zo tolerant is als het lijkt.
Mijn verhalen zijn niet enorm erg en ik wil geen medelijden, maar dat Vlaanderen altijd zo tolerant en homovriendelijk is, daar heb ik mijn twijfels over. Ik hou van mezelf in alle facetten, maar ik was liever straight geweest. Het zou me een pak leed bespaard hebben.
— Karelbonkel (@karelbonkel) December 27, 2020
13. Uit de reacties blijkt dat Karel zeker niet de enige is die dit heeft moeten meemaken.
Toen ik uit de kast kwam zei mijn mama dat ik geïnfecteerd was en een ziekte had, nadien verweet ze me dat ik haar toekomst had verbrodt en ze liever een ‘normale’ dochter had gehad.. Nu zit ik op kot en soms beleefdheidsbezoekjes naar huis..én nog steeds internalized homofobie..
— Val_Is_Lit (@RnS0109) December 27, 2020
14. Het is pijnlijk dat dit vandaag de dag nog zo moeilijk is.
Ik vind het al dapper dat jij uit de kast durfde komen in je middelbaar. Ik heb bewust gewacht tot ik in mijn laatste jaar zat om dat aan mijn ouders en enkele vrienden te zeggen. Denk dat elke homo/bi het naroepen e.d. wel herkent, jammer genoeg 🙁
— Michiel Van hunskerken (@TheCoolRoman1) December 27, 2020
15. Tot slot is het belangrijk dat dit soort verhalen gehoord worden door velen.
https://twitter.com/li3jam/status/1343234841844846604
Goed nieuws! Je bent aangenomen! Misschien! Altijd al willen werken bij The Best Social, of überhaupt interesse in een baan in – en dus op – social media? Check onze vacatures én andere vacatures op The Best Social Jobs. En als je juist op zoek bent naar een een nieuwe werknemer of collega, plaats dan je vacature op The Best Social Jobs.
