Aan elk leven komt een einde, dat wordt ons al vroeg geleerd. Toch is het niet altijd even makkelijk om daarmee geconfronteerd te worden. Radboud werkt als kistenmaker en wordt dus regelmatig met overledenen geconfronteerd. Vroeger vond hij dat een beangstigend idee, maar op Twitter deelt hij hoe zijn angst langzaam maar zeker naar de achtergrond verdween.
1. Hij begint zijn draadje met een tweet over het ontstaan van zijn angst.
2. Toen zijn moeder overleed zag hij voor het eerst een lijk in het echt.
3. Zoals beloofd kietelde hij haar voeten.
4. Als kistenmaker is hij inmiddels wel het een en ander gewend.
5. Waaronder het dragen van overledenen.
5/- die keer dat ik een overledene alleen de trap af droeg.
Een vrouw lag al een week opgebaard in bed op zolder. Ik bezorgde de kist aan huis. De uitvaartbegeleider vroeg of ik wilde meehelpen de vrouw naar beneden te dragen, de kist naar boven was onmogelijk.— radboud spruit (@radboudspruit) August 8, 2021
6. Soms moet hij daarbij als kistenmaker improviseren.
6/- Natuurlijk,’ zei ik en vroeg, ‘heb je een brancard?’ ‘Nee,’ zei de uitvaartonderneemster, ‘dat is het probleem.’ Er was geen tijd te verliezen en ik besloot het alleen te doen. We legden de overledene voorzichtig op een laken op de grond.
— radboud spruit (@radboudspruit) August 8, 2021
7. Trede voor trede.
7/- Als een mummie wikkelde ik haar in. Samen zetten we haar overeind en in een innige omhelzing drukte ik haar stevig tegen mij aan. Trede voor trede nam ik de steile trap naar beneden. Ik voelde de stijfheid en kou van haar lichaam tegen het mijne en
— radboud spruit (@radboudspruit) August 8, 2021
8. En wederom hield hij zich aan zijn belofte.
9. En dat leidt tot een bijzondere conclusie.
10. Veel mensen kunnen zich in zijn verhaal herkennen.
Ik wilde mijn toen 3yo ook weghouden bij mijn overleden man, veel te heftig. Dacht ik.
Zij dacht anders.
Ze moest en zou kijken.
“Daar isse neus, daar isse gjote voete… maar ik zie Mijn niet!”, was haar pure conclusie, om daarna rond de kist te gaan spelen.❤️
— dievera (@DiefVera) August 8, 2021
11. Dat afscheid kan immers erg moeilijk zijn.
Deze ervaring heb je mooi beschreven! Mijn oma was de eerste overledene waarmee ik in aanraking kwam. Ik gaf haar nog wel een laatste kus op haar voorhoofd, maar schrok van de kou. Dus toen ons zoontje overleed vond ik het moeilijk om contact te maken. 👇
— Acanthe 2.0🌐 😷1,5m↔️🌈(Claudia F⭕lkerts) (@Acanthe20) August 8, 2021
Maar ook erg waardevol.
De verpleegkundige uit UMCG hielp ons daarbij en stelde ook voor om foto’s te maken. In die tijd (’97) niet gebruikelijk. Maar wat waren wij daar later dankbaar voor. Toen ons andere zoontje een paar jaar later overleed konden wij beter op een persoonlijke manier afscheid nemen.
— Acanthe 2.0🌐 😷1,5m↔️🌈(Claudia F⭕lkerts) (@Acanthe20) August 8, 2021
12. Tot slot is er een hoop respect voor zijn werk.
Van ontroering moet ik huilen, wat ben je toch een ongelofelijk lief persoon dat je haar zo mooi hebt begeleid. Diep, diep respect 🌹🌹
— Lida Haak (@lida_haak) August 8, 2021
Lees ook: Verpleegkundige beschrijft hoe ze met agressie te maken krijgt en Twitter leeft mee
JA HOI! Wij zoeken voor de redactie van The Best Social Media redacteuren die sterk zijn met tekst, een liefde hebben voor internetcultuur, en snappen dat TikToks geen kleine harde pepermuntjes zijn. Dus, heb jij een gezonde social mediaverslaving? Leef jij online, weet je wat er nu speelt en wat er morgen trending is? Probeer dan maar eens niet warm te worden van onderstaande vacatures:
• REDACTEUR THE BEST SOCIAL MEDIA
• FREELANCE WEEKEND REDACTEUR THE BEST SOCIAL MEDIA
